Środki ochrony przeciwporażeniowej

Zgodnie z normą PN rozróżnia się następujące środki ochrony przeciwporażeniowej:
—    samoczynne wyłączenie zasilania,
—    podwójna lub wzmocniona izolacja,
—    separacja elektryczna,
—    bardzo niskie napięcie SELV i PELV.

Ponadto mogą być stosowane środki ochrony uzupełniającej.

Każdy z wymienionych środków ochrony przeciwporażeniowej powinien być lak zaprojektowany i zrealizowany, aby była zapewniona zarówno ochrona podstawowa, jak i ochrona przy uszkodzeniu.

W specjalnych zastosowaniach dozwolone są inne środki ochrony, takie jak:
—    przeszkody,
—    umieszczanie poza zasięgiem rąk oraz
—    izolowanie stanowiska,
—    nieuziemione połączenia wyrównawcze miejscowe,
—    elektryczna separacja do zasilania więcej niż jednego odbiornika.

Środki te mogą być stosowane tylko w instalacjach elektrycznych, które znajdują się pod nadzorem osób wykwalifikowanych lub poinstruowanych i w których nieautoryzowane zmiany nie mogą być dokonywane.

Postanowienia dotyczące ochrony przy uszkodzeniu (ochrony przy dotyku poślednim) mogą być pominięte dla następującego wyposażenia:
—    metalowych wsporników izolatorów linii napowietrznych, które są przytwierdzone do budynku i są umieszczone poza zasięgiem ręki;
—    zbrojenia żelbetowych słupów linii napowietrznych, w których zbrojenie stalowe nie jest dostępne;
—    dostępnych części przewodzących, które ze względu na ich niewielkie rozmiary (w przybliżeniu 50 mm x 50 mm) lub ze względu na ich właściwości (cechy) nie mogą być uchwycone lub nie powinno dojść do znaczącego zetknięcia się ich z częścią ciała człowieka, pod warunkiem, że połączenie z przewodem ochronnym jest trudne do wykonania lub może być zawodne. Te wyjątki dotyczą np. zasuwek, nitów, tabliczek informacyjnych, uchwytów przewodów;
—    metalowych rur lub innych metalowych osłon ochraniających urządzenie o izolacji podwójnej lub izolacji wzmocnionej.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *