Projektowanie instalacji w budynkach niemieszkalnych

Aby zaprojektować instalację elektryczną budynku, projektant elektryk musi uzyskać szczegółowe informacje dotyczące charakterystyki budynku, jego wielkości i przeznaczenia, oraz otrzymać podstawowe rysunki budowlane: rzuty piwnic, strychów i poszczególnych kondygnacji oraz przekrój budynku i plan sytuacyjny otoczenia budynku z naniesioną siecią elektryczną zewnętrzną.

Kolejność prac przy sporządzaniu projektu jest następująca.

W zależności od rodzaju, wielkości i przeznaczenia pomieszczeń dobieramy rodzaj i typ opraw oświetleniowych oraz liczbę i rodzaj gniazd wtyczkowych. Liczbę opraw i ich rozmieszczenie określamy na podstawie przeprowadzonych obliczeń jedną z metod. Następnie dobieramy liczbę obwodów oświetleniowych. Liczba obwodów powinna być taka, ażeby przypadająca na jeden obwód liczba wypustów była nie większa niż: 20 — w przypadku opraw żarowych, 30 — w przypadku opraw fluorescencyjnych.

Liczba obwodów zasilających gniazda wtyczkowe powinna być taka, ażeby przypadająca na jeden obwód liczba gniazd była nie większa niż 10. Gniazdo wtyczkowe podwójne lub potrójne należy liczyć jako jedno gniazdo.

Dobieramy teraz, w zależności od konstrukcji budynku i przyjętego sposobu wykonania instalacji, rodzaj przewodów:
—    dla obwodów wypustów oświetleniowych — o przekroju 1,5 mm2 Cu,
—    dla obwodów gniazd wtyczkowych — o przekrojach 1,5 mm2 lub 2,5 mm2 Cu.

Zgodnie z zasadami dobieramy odpowiedni typ i parametry zabezpieczenia.

Po rozmieszczeniu osprzętu w pomieszczeniach, wykonujemy plan instalacji, tzn. rozrysowujemy całą instalację z podziałem na obwody wyprowadzone z rozdzielnicy umieszczonej najczęściej w korytarzu w okolicy prowadzenia wewnętrznych linii zasilających.

W pomieszczeniach biurowych przewidywane jest zwykle wykorzystywanie dużej liczby komputerów. Wymaga to wówczas zaprojektowania specjalnej instalacji zasilającej komputery oddzielonej od innych instalacji. Bardzo często konieczne jest zasilanie określonych grup komputerów z tej samej fazy.

Można dokonać teraz doboru wewnętrznych linii zasilających, rozpoczynając od obliczania ich obciążeń. Znając już obciążenie, dobieramy liczbę, przekrój i typ przewodu na wlz. Liczba wlz zależy od liczby, mocy i sposobu rozmieszczenia. Wlz należy projektować jako trójfazowe, a poszczególne obwody odbiorcze przyłączać tak, żeby obciążenie faz było równomierne. Przekrój przewodów należy dobierać zgodnie z zasadami.
Jednocześnie dokonujemy doboru rozdzielnic piętrowych.

Następnie dokonujemy wyboru rodzaju przewodów, doboru przekroju i zabezpieczeń.

Zabezpieczenia umieszczamy w rozdzielnicy głównej budynku.

W taki sam sposób, o ile istnieją odbiory siłowe, dobieramy łączniki, przewody i zabezpieczenia obwodów siłowych. Zabezpieczenia instalacji siłowej umieszczamy w rozdzielnicy głównej budynku.

W dalszym ciągu obliczeń należy sprawdzić, czy w zaprojektowanej instalacji spadki napięć w warunkach normalnej pracy instalacji nie przekraczają wartości podanych w tablicach. Poszczególne spadki napięcia mogą być przekroczone pod warunkiem nie przekroczenia sumy dopuszczalnych spadków. Należy jeszcze sprawdzić, czy będą spełnione warunki wynikające z zastosowanej ochrony przeciwporażeniowej.

Po wykonaniu wszystkich poprzednio omówionych obliczeń przystępujemy do wykonania schematu instalacji elektrycznej budynku, obejmującego odcinek przyłącza, złącze, a zakończonego odbiornikami energii. Na schemacie połączeń oznaczamy liczniki, rozdzielnice (typ), bezpieczniki (typ i wielkość), liczbę i moc poszczególnych obwodów odbiorczych, typ, liczbę i przekrój przewodów oraz sposób ich prowadzenia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *